Νέα στοιχεία για τα αίτια της σκλήρυνσης κατά πλάκας

Περίπου 30 γενετικούς παράγοντες κινδύνου για την εκδήλωσης της πολλαπλής σκλήρυνσης ανακάλυψαν Βρετανοί επιστήμονες, σύμφωνα με άρθρο του επιστημονικού εντύπου Nature. Περίπου 30 γενετικούς παράγοντες κινδύνου για την εκδήλωσης της πολλαπλής σκλήρυνσης ανακάλυψαν Βρετανοί επιστήμονες, σύμφωνα με άρθρο του επιστημονικού εντύπου Nature. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι τα νέα στοιχεία θα συντελέσουν στην αναγνώριση των πραγματικών κινδύνων και στην καλύτερη αντιμετώπιση ή και πλήρη ίαση της πάθησης. Τα περισσότερα από τα γονίδια που εντοπίστηκαν σχετίζονται με την ανοσία, ενισχύοντας την άποψη ότι η νόσος προκαλείται από την επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος στον εαυτό του. Τα γονίδια είναι ένα μόνο στοιχείο της συνολικής κατάστασης, καθώς και άλλοι παράγοντες όπως η βιταμίνη D ή οι ιολογικές λοιμώξεις έχει διαπιστωθεί ότι παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο. Η μελέτη που πραγματοποιήθηκε από διεθνή επιστημονική ομάδα, αλλά την εποπτεία είχαν τα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Κέιμπριτζ, είναι η μεγαλύτερη που έχει υλοποιηθεί μέχρι σήμερα για τον ρόλο των γονιδίων στην πολλαπλή σκλήρυνση. Οι ερευνητές μελέτησαν το DNA σχεδόν 10.000 ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας και περισσοτέρων από 15.000 υγιών ατόμων. Επιβεβαιώθηκε ο ρόλος 23 γνωστών γενετικών μεταλλάξεων (συχνών στον γενικό πληθυσμό) που προκαλούν ελαφρά αύξηση του κίνδυνου εκδήλωσης της νόσου, ενώ αναγνωρίστηκαν και 29 νέες μεταλλάξεις. Οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι εμπλέκονται και άλλες πέντε, ανεβάζοντας έτσι των συνολικό αριθμό των γενετικών αλλοιώσεων σε 57. Ο καθηγητής Άλιστερ Κομπστον από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ εξηγεί ότι «πρόκειται για έναν μεγάλο αριθμό γονιδίων που θα πρέπει να κατανοήσουμε τον ρόλο τους. Το 80% αυτών είναι ανοσολογικά. Αυτό δείχνει ότι πρόκειται για ανοσολογική πάθηση». Οι πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας ανέρχονται σε 2,5 εκατομμύρια παγκοσμίως. Αυτό κάνει τους επιστήμονες ενδιαφέρονται ιδιαιτέρως για την ασθένεια, καθώς παρουσιάζει αυξητική τάση. Μέχρι σήμερα πάντως έχουν διαπιστώσει ότι δεν είναι κληρονομική νόσος και δεν ευθύνεται ένα μόνο γονίδιο. Κάποιος γονιδιακός συνδυασμός καθιστά ορισμένα άτομα επιρρεπή στην πάθηση. Ωστόσο και περιβαλλοντικοί παράγοντες έχει παρατηρηθεί ότι παίζουν ρόλο, όπως ιοί και βακτήρια ή η βιταμίνη D, που παράγει ο οργανισμός από την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία. Πάντως ορισμένα από τα γονίδια που παίζουν σημαντικό ρόλο στην νευρολογική διαταραχή είναι γνωστό ότι εμπλέκονται και σε άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, όπως η νόσος του Crohn, ο διαβήτης τύπου Ι, σύμφωνα με άρθρο που έχει δημοσιευθεί στο επιστημονικό έντυπο PLoS Genetics. Πηγή: health.in.gr