«Από τον φόβο στη δύναμη: Η Σκλήρυνση και η θεραπεία της ψυχής μέσα από τη μουσική»
Όταν διαγνώστηκα με την σκλήρυνση κατά πλάκας ή πολλαπλή σκλήρυνση, σε ηλικία 32 ετών, έχασα τη ζωή μου. Η πρώτη σκέψη-φόβος ήταν η αναπηρία ή ακόμη κι ο θάνατος. Φοβίες που απομάκρυναν οι γιατροί την ώρα της παρακέντησης, λέγοντάς μου πως η επιστήμη έχει προχωρήσει. Απλώς θέλει συνέπεια και προσοχή!
Στην αρχή ήταν πάρα πολύ δύσκολα και χρειάστηκα αρκετό διάστημα για να συνειδητοποιήσω τις αλλαγές στο σώμα μου και την λειτουργία του. Υπήρχαν -και υπάρχουν- πόνοι, μουδιάσματα, φοβερή κούραση. Η καθημερινότητά μου έχει αλλάξει. Δεν είναι εύκολο να είσαι νέος και να μην μπορείς να γευτείς μικρές χαρές της ζωής. Να χαρείς το καλοκαίρι, να κάνεις μια βόλτα, να τρέξεις (έπαιζα ποδόσφαιρο από 6 χρονών), να βγεις με φίλους, να χορέψεις… (Δεν θέλω να μιλήσω για το 8ωρο και τις δυσκολίες). Τώρα πια όλα προγραμματισμένα… Η ανεμελιά χάθηκε διά παντός…
Έκλαψα, πόνεσα πέρασα τη φάση της κατάθλιψης και μέσα από αυτήν είπα: Δώρα τέλος θα το έχεις διαρκώς και πρέπει να το αγκαλιάσεις. Και νιώθω καλύτερα και πιο δυνατή. Γιατί ήρθα πιο κοντά στον εαυτό μου και στο συνάνθρωπο. Η ανθρωπιά, η αλληλεγγύη, η ενσυναίσθηση έγιναν βίωμά μου.
Σ αυτή τη δοκιμασία είδα πραγματικά τα άτομα που με αγαπάνε και είναι δίπλα μου κι αναθεώρησα φουλ την σημασία και την έννοια της ζωής!!
Ιδιαίτερα θέλω να σταθώ στο ρόλο της μουσικής ως ίαση της ψυχής μου, σ αυτή τη δύσκολη στιγμή και στους ανθρώπους της! Η Ραπ μουσική που ενώνει όλους μας! Όλοι δίπλα μου. Κοντά μου… Για μένα η Ραπ δεν αποτελεί μόνο μια καλλιτεχνική έκφραση. Συνειδητοποιώντας τη ζοφερή πραγματικότητα που ζω, νιώθω πως βελτιώνει την ποιότητα της ζωής μου, καθώς μπορώ και εκφράζω τα συναισθήματά μου και τις σκέψεις μου, που αφορούν εμένα και τον κόσμο που θέλω να ζω. Με χαλαρώνει, μειώνει το άγχος μου, διώχνει τους φόβους μου, με βοηθά στην ενδυνάμωση της αυτοπεποίθησης μου, στην κοινωνική συνύπαρξη, γιατί τα μέλη είμαστε μια αληθινή οικογένεια, κάτι που διαπίστωσα σ αυτή τη φάση της ζωής μου και σας ευχαριστώ πολύ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ.
