Χειμώνας 2018 προτελευταίο Σάββατο εκείνης της χρονιάς. Επιστροφή στο σπίτι μετά από Σαββατιατικη διασκέδαση με πολύ ποτό και χορό. Βγάζω το μπουφάν και πάω να το κρεμάσω. Με το τέντωμα των χεριών μου με πιάνει φοβερός πόνος στη μέση, δεν έδωσα σημασία και είπα θα περάσει. Όμως ο πόνος δε με ξέχασε αλλά μόνο ο χρόνος. 1,2,3 εβδομάδες και ο πόνος σταθερός. Αποφάσισα να πάω σε ορθοπεδικό. Μου έδωσε θεραπεία για 1 μήνα. Ο πόνος όμως εκεί. Ξαναπήγα και μου είπε σε λάθος γιατρό ήρθες. Πρέπει να πας σε νευρολόγο. Ήταν γάτα ο ορθοπεδικός. Πηγα έκανα μαγνητικές και μου είπε τη μαγική διάγνωση «Έχεις Σκλήρυνση Κατά Πλάκας». Κάνω εισαγωγή στο νοσοκομείο όπου μου κάνουν όλες τις εξετάσεις και παρακέντηση. Στο εξιτήριο μου ήταν γραμμένο με κεφαλαία γράμματα Πολλαπλή Σκληρυνση πρωτοπαθώς προιούσα.
Κυριευτηκα από πανικο. Ίσως να ήταν και η δεύτερη φορά που να άκουγα αυτήν την πάθηση στη ζωή μου. Η μοναδική συμβουλή που μου δωσαν από το νοσοκομείο ήταν γυμναστική και κολύμπι. Ενημέρωσα όλο μου το περιβάλλον για την πάθηση μου. Και οικογένεια και φίλους. Η κίνηση μου γινόταν ολοένα και πιο δύσκολη. Οπότε κατάλαβα ότι η ζωή θα ήταν διαφορετική από εδώ και πέρα. Οταν ήμουν καλά ψυχολογικά περπατούσα καλύτερα όταν δεν ήμουν η κίνηση χειροτέρευε. Kατάλαβα τι έπρεπε να κρατήσω και να έχω δίπλα μου. 6 χρονια λοιπον μετά τη διαγνωση έχω 80% αναπηρία για πάντα. Κάνω 2 φορές την εβδομάδα πιλάτες και κολύμβηση. Είμαι σε θεραπεία με ocrevus όπου έχω να κάνω την δέκατη τρίτη δόση μεθαύριο.
Κινούμαι έστω και δύσκολα χωρίς καρότσι με τα πόδια μου μόνο και το καταφέρνω. Και ξέρετε γιατί; και πάρτε το σαν συμβουλή. Διώξτε οτιδήποτε τοξικό υπάρχει κοντά σας. Όχι μόνο καταστάσεις αλλά και ανθρώπους. Και κάτι πολύ βασικό. Ερωτευτείτε τον εαυτό σας και αν είναι δυνατόν κεραυνοβόλα. Σε λίγο καιρό ο έρωτας θα γινει αγάπη προς τον εαυτό σας. Και θα δείτε ότι αυτή η αγάπη θα είναι η καλύτερη θεραπεία για τη Σκληρυνση. Και μην ξεχνάτε ότι σε αυτήν την οικογένειά που είμαστε όλοι εμείς κανείς δεν είναι μόνος του αλλά αγωνιζόμαστε όλοι μαζί.
